Mübarek Ramazan geldi. Oruç ibadetlerini yerine getirebilenlere ne mutlu .Allah sağlık versin.Sevinçle bayrama ulaştırsın.Çocukluğumdan beri çok güzel ramazanlara tanıklık etmişimdir.Heyecanla akşam patlayan topun sesini beklemek,gece geçen davulcunun manilerini dinlemek için pencerelere koşmak .rahmetli dedeciğimle birlikte Ulu camiye giderek o teravih namazını kılıncaya kadar caminin ortasındaki havuzun çevresinde dolaşarak fıskiyeden akan suları seyretmek,namaz bitiminde ,”hadi kızım gidiyoruz “ diyen dedeme koşarak ”Bir oruç tuttum dedeciğim “dediğimi,dedemin de “koy kızım cebime “karşılığını verdiğinde elimi cebini sokarak orucu koyduğumun hazzını bu gün bile unutamam.
Konu komşu , akşama doğru sahanlara koydukları yemekleri birbirlerinin kapısını çalarak uzatırlarken,”Kokmuştur komşum “ diye gülümserlerdi.Hey gidi masal tadında geçip gitmiş olan günler hey.Hani gün uzar yüzyıl olur derlendi ya öyle bir şey galiba bizim de geçen günlerimiz. Çok acil ihtiyaç olmazsa, bayramdan bayrama yeni giysiler dikilirdi çocuklara. Bayram sevinci daha bir yenilenerek artardı.
Şimdi bakıyorum da ,her gün bayram. Ortalık yeni giysilerden geçilmiyor .Sebil gibi.Biz mi çok yoksulduk acaba ?Şimdi mi insanların yeniliğe yönelik anlayışları değişti.Sevinçler de eski tadını kaybetti.Aşklar da ,meşkler de. Olabildiğince özgür bir gençliği gözlüyorum sokaklarda.Hem yürüyüp hem öpüşüyorlar.Kıskanma koca karı mı dediniz ?! Hayır kıskanmıyorum. Eskiden kutsal olan, heyecan dolu duyguların sıradanlaştığını görüyorum. O gençlerin adına vahlanıyorum .
Teknoloji aldı başını gitti.Eskiden ailemiz önce kendileri izledikten sonra ,uygun görürlerse bizleri aynı filmi izlemeye götürürlerdi.
Sokakta bir şey yememize asla izin vermezlerdi. Olan var,olmayan var diyerek titizlenirlerdi.
Şu televizyon denen aygıt bir yerde çok iyi olsa da bir yerde çok kötü. Hemen her kanal renk ,renk,çeşit çeşit tatlısıyla,tuzlusuyla,etiyle,kebabıyla , salatasıyla,iftarlık,sahurluk yiyeceklerin resimli,canlı tariflerini veriyor.Yapmayın yaaa,el insaf.Bulabilen var,bulamayan var.Belki o kebapların adını bili hayatında ilk kez duyan var.Kelli felli beyefendilerin,hanımefendilerin yer aldığı donatılmış iftar masaları. İnanın hemen evimin karşı kaldırımındaki meydanda iftar yemeği verildi , gitmedim.İhtiyacı olan insanların yararlanması için o sofraların kurulmasını tüm yüreğimle arzu ediyorum.
Kimsenin aç olmadığı, açıkta kalmadığı. sokakta yatmadığı bir dünya düzeni için her fırsatta dua ediyorum.Karın nasıl olsa doyar.Önemli olan aç açıkta da kalmasın kimseler. Komşusu açken tok yatmayı içine sindiremesin insanlar.