Turizmdeki Kunta Kinteler.

Düşük gelirli ve gariban insanların paha biçilmez emekleri üzerine inşa edilen

bir düzen. Onların her dakika daha çok çalışması demek, işverenin cebini daha fazla doldurması anlamına geliyor. Çoğu olumsuzluklar ise maddi ödülün yerini almakta. Oysa onlar, çalışma süresinin sonunda karanlık bir köşede kendileri ile baş başa kaldığında, iç dünyalarında kopan fırtınalar ile başa çıkmaya çalışmakta, gecenin ilerleyen saatlerinde ise yorgunluktan sızıp kalmaktalar.

Tarihte geleneksel köle düzeni Ortaçağda başlamış, insanlık âleminin yaşadığı en karanlık dönemdi. Bu düzende insanlar katmanlara bölünmüştü. Bu düzenin en soylu tabakası ruhbanlardı. Daha sonra sırasıyla, askerler, tüccarlar ve köleler geliyordu. Bu düzende tabaka değiştirmek mümkün değildi. İnsanlar, aşılmaz duvarlarla birbirinden ayrılmıştı. Ruhbandan doğan ruhban, askerden doğan asker, tüccardan doğan tüccar, köleden doğan da köle oluyordu.

Sektörümüzdeki kölelik düzeninin ilk göstergeleri aslında çeyrek yüzyıl önce başladı. O dönemlerde herkeste bir şevk ve heyecan hepimiz her gün günün yarısından fazla bir süre çalışmakta, yorulmuş olsak bile yine de mutlu ve mesut evlerimize gider, ertesi sabah aynı heyecanla işbaşı yapardık. Biz Türk insanına mahsus işine sahiplenme ve çalışkanlık adetleri tabii ki zamanla işverenlerin çok hoşuna gitti. Mecbur olmadığı halde görev sorumluluğu ve işin gerekliliği nedeniyle çalışılan uzun saatler daha sonra işverende alışkanlık halini aldı. İşiniz olmasa bile erken gittiğiniz zaman gözler sizi aramakta, ertesi sabah şüphe dolu bakışlara masur kalmanız yüksek olasılık dâhilinde idi. Geçen zaman içerisinde uzun çalışma saatleri kanıksanır oldu. Bundan hem işveren hem işçi sınıfı, kimselerin şikâyeti olmadı. Daha sonra buna yeni birtakım uygulamalar eklendi.

Maaşların bazen geç, bazen hiç ödenmemesi, kanunların öngördüğü maaş artışlarının yapılmaması, SSK ödemelerinin yapılmaması. Sigortanın alınan maaş üzerinden gösterilmemesi, çoğunlukla hafta sonu izinlerinin verilmemesi. Çok uzun çalışma saatleri ve buna bağlı fazla mesai ücretlerinin verilmemesi. Yıllık izin hak edişleri, genelde beğeni toplamayan tek düze kahvaltı ve yemek. Medeni ve sağlık koşullarını barındırmayan konaklama şartları. Adam yerine koyulmama, hakaret, küfür, taciz

ve bazen dayak bazı olumsuz örnekleri teşkil etmektedir.

Ne zaman işyerinde çalışan insanlar adam yerine koyularak iyi niyet gösterilir, sosyal ve maddi şartlar olması gereken düzeye getirilir, işte o zaman turizmdeki kunta Kinteler ortadan kalkacaktır. Bu durumundan karlı çıkacak olan taraf hem işveren hem çalışanlar olacaktır. Bence denemekte yarar var.