Turizm ve Ahlak ilkeleri

İş hayatında belli başlı kriterler dâhilinde ahlak ilkeleri belirlenmiştir. Turizm sektöründe ise 1997 yılından itibaren Dünya Turizm Örgütü'nün başlattığı Dünya Turizm Ahlak yasası Çalışmaları aynı zamanda Ülkemizde Turizm Ahlak İlkeleri olarak benimsenmiştir. Turizm Ahlak İlkeleri, aralarında Türkiye'nin de bulunduğu Dünya Turizm Örgütüne üye 144 ülkenin görüşleri sonucu oluşturulmuştur. Turizm Ahlak İlkeleri, turizm faaliyetlerine katılan tüm kesimlerin uymaları gereken tavsiye niteliğindeki temel kuralların bir bütünüdür. 

Gelin, öncelikle bu ilkelerin içeriğine bir göz atalım.

İlkeler, Dünya Turizm Örgütünün, 13. Genel Kurul Toplantısında oybirliğiyle ve 19 Kasım 2001 tarihinde Birleşmiş Milletler Genel Kurulu'nda da kabul edilen yasa ile oluşturulmuştur. Turizm Ahlak İlkeleri, her bireye görev ve sorumluluklar yüklemiş, toplumun her kesimi tarafından benimsenecek ve uygulamada yaşatılacak ilkelerle başarıya ulaşmayı hedefleşmiştir. Turizm Ahlak İlkeleri Turizm ve Kültür Bakanlığı tarafından toplumsal katılımcılığın sağlaması ve her bireyin turizmdeki atılım sürecine destek vermesi bakımından önemli bir başlangıç olarak benimsenmiştir. 

Dünya Turizm Ahlak İlkeleri, ekonomik gelişmeye, uluslararası anlayışa, barış, refah, insanın temel hak ve özgürlüklerine, ırk, cinsiyet, dil ve din ayrımı yapılmaksızın herkese evrensel saygı duyularak, turizmin teşvik ve geliştirilmesinin sağlanmasında esas olacak ilkeleri başlıca şöyle sıralayabiliriz.

1) Turizmin gelişiminde rol alanlar, yerli halk ve azınlıklar dâhil bütün insanlar, yabancı Ülkelerden gelen turistler, sosyo-kültürel gelenek ve göreneklerine saygı göstermek ve bunların zenginliklerini kabul etmek ile yükümlüdürler. 

2) Turizm faaliyetleri, ülkelerin özellikleri ve gelenekleriyle uyumlu olarak kanunlara uyarak, örf ve âdetlere saygı çerçevesinde yürütülmelidir. 

3) Ev sahibi ülkeler ve yerel turizmciler, turistleri tanımak, onlara saygı göstermek, yaşayış biçimlerini ve beklentilerini öğrenmek; mesleğe yönelik eğitim ve öğretimde misafirperverlik kavramını geliştirmek durumundadırlar. 

4) Kamu yetkilileri, turist ve ziyaretçiler ile beraberlerindeki eşyaların korunması, yabancıların güvenliklerinin sağlanması, özellikle kazalara sebep teşkil edecek durumlarda özel olarak tedbir almakla yükümlüdürler. 

5) Turistler ve ziyaretçiler, ziyaret ettikleri ülkede suç teşkil eden bir eyleme katılmamalı, yanlış ve rahatsız edici davranışlardan ve çevreye zarar vermekten kaçınmalıdırlar. Her türlü uyuşturucu, silah ve koruma altındaki tarihi eser kaçakçılığı önlenmelidir. 

6) Turistler ve ziyaretçiler, gidecekleri ülkelerin karakteristik özellikleri ile ilgili bilgi almak, yaşadığı çevrenin dışında sağlık ve güvenlik konusunda karşılaşabileceği riskleri azaltabilmek için bilinçli olmak zorundadır. 

Evet, ilkeleri kısaca özetlemek gerekirse bu şekilde belirlenmiş. Ülkeler, insanlar ve medeniyetler arası malum ilişkiler. Ancak bu işin sadece resmi tarafı yani talimatlar ile belirlenerek altı kalın olarak çizilmiş kurallar. Peki, işin insani tarafını ele alacak olursak, ilkelerin yerleşik hale gelmesi ve rutin hale dönüşmesi ne kadar zamanımızı alır acaba? 

Öyle ya;

Çocuğun çocuğa, çocuğun gence, çocuğun yaşlıya, çocuğun örf ve adetlerine, çocuğun gelenek ve göreneklerine, çocuğun doğa'ya, çocuğun hayvanlara,

Gencin çocuğa, gencin gence, gencin yaşlıya, gencin örf ve adetlerine, gencin gelenek ve göreneklerine, gencin doğa'ya, gencin hayvanlara

Yaşlının çocuğa, yaşlının gence, yaşlının yaşlıya, yaşlının örf ve adetlerine, yaşlının gelenek ve göreneklerine, yaşlının doğa'ya, yaşlının hayvanlara, 

Saygı ve sevgi göstermesinin öğretilmesi, Ülkede yaşayan toplumun bunu benimsemesi ne kadar süre alacaktır?

Kurunun ise kimseye eyvallah’ı olmadığı bir Ülkede yaşayan olarak bizler, Turizmin ahlak ilkelerini uygulamada zorluk çekiyor olmayalım? İşte bu sorunun cevabını bulmak için hep beraber uzun uzun düşünmek zorundayız. 

Cevabı bulduğumuz andan itibaren bizlerde Turizm’de ahlak kriterlerini yerine getirmeye aday olacağız…