Olmasaydı, Olmazdık

Çağdaş dünyanın temel dayanağı nedir? Hangi nedenle dünya “ Gelişmiş/uygar ülkeler” ve “Az gelişmiş/uygar olmayan ülkeler” diye ikiye ayrılır?

Onlar neden çağdaş ve uygardır da bizler neden azgelişmiş oluyoruz?

Örneğin 15-16 Kasımda Antalya/Belek’te toplanacak olan; dünyanın önde gelen sanayileşmiş ve gelişmekte olan ülkelerini bir araya getiren ve dünya ekonomisinin yüzde 85'ini oluşturan yirmi ülke arasında olmak uygar dünyanın eşit üyesi olmak için yeterli midir?

Gelişmiş çağdaş bir ülke olmanın şüphesiz birçok ölçütü (kriteri) vardır.

Bunları ayrık tutarak söyleyebiliriz ki en temel ölçüt; devlet ve toplum yaşamında bilim ve aklın hâkim olmasıdır.

Neden “ilim” değil de “bilim”?

Çünkü bilim öncelikle şüpheye ve deneye dayanır.

İnanca dayalı bir dünya görüşü ya da toplumları dinle yönetme anlayışı şüpheyi yasaklar, deney yerine vahiy yolunu üstün tutar.

İlim; var olanı, bulunmuş olanı, icat edilmiş olanı yani bilineni öğrenmektir. Bu nedenle “ilim Çin’de de olsa gidip alınız” denir.Çünkü yaratıcılık sadece Allah’a aittir…

Geçmiş yıllarda Türkiye’ye görüşmeler yapmaya gelen yüksek düzeyli bir Çinli Yetkiliye gazetecilerimiz “Siz Çin olarak her yıl yüzde on iki büyüyen bir ekonomiye sahipsiniz. Bu gidişle kısa zamanda ABD’yi geçersiniz” deyince “Bu mümkün değil” demiş. Gazetecilerimiz hayretle sebebini sorduklarında; “Çünkü biz var olanı alıp aynısını yapıyoruz. Oysa yaratıcı fikirler ve buluşlar ABD’den çıkmaktadır, kaynak orasıdır” demiştir.

Bugün 77. Ölüm yılında yokluğunun bilincine varıp çok özlediğimizi bir kez daha anladığımız Mustafa Kemal Atatürk ; “Ben size manevi miras olarak hiçbir ayet, hiçbir dogma, hiçbir donmuş ve kalıplaşmış kural bırakmıyorum. Benim manevi mirasım bilim ve akıldır. Zaman süratle ilerliyor, milletlerin, cemiyetlerin, fertlerin saadet ve bedbahtlık telâkkileri bile değişiyor. Böyle bir dünyada, asla değişmeyecek hükümler getirdiğini iddia etmek, aklın ve ilmin gelişimini inkâr etmek olur.“ demiştir.

Bugün 10 Kasım 2015’te ölümünden 77 yıl sonra sanki bu günlerin geleceğini bilerek, hesaplayarak söylediği bu sözlerin önemini daha iyi anlıyoruz.

Çağdaşlığın ve uygarlığın ölçütü budur!

Ne yazık ki yeniden tek başına iktidara gelen iktidarın temel felsefesi, Mustafa Kemal Atatürk’ün yukarıdaki anlayışıyla taban tabana zıttır. Liselerden felsefe, mantık derslerinin kaldırıldığı, 142 Üniversitede deneye dayalı bilim dalları olan Fizik, Kimye, Biyoloji, Matematik bölümlerinin YÖK kararıyla kapatıldığı, bütün Liselerin din temelli İmam-Hatip Lisesi haline getirildiği, 4+4+4 eğitim sistemiyle kız çocuklarının okumasının önünün kapatıldığı bir dönemi yaşıyoruz.

Mustafa Kemal Atatürk için “Olmasaydı da olurduk” diyen anlayış; Mustafa Kemal Atatürk ve İsmet İnönü’yü ve kurtuluş savaşını veren kadroları tarihten, yurdumuzdan, gönüllerden silmeye çalışmaktadır. Kendisini O’nun yerine koymaya çalışan bir “Uzun Adam” ve kadrosu Cumhuriyetin kurucularından intikam almaktadır.

Güya ilimden yana, güya yeniliklerden, icatlardan yana; güya kadın-erkek eşitliğinden yana gibi görünen bu iktidar tümüyle “takiyye” yapmaktadır. Laikliği fiilen ortadan kaldırmış, Türkiye Büyük Millet Meclisini göstermelik hale getirmiş ve tek adamın iradesine vermiş; Anayasayı ihlal etmiş, yolsuzluk batağına batmıştır. Milli Eğitimi ortadan kaldırmış; TC ibarelerini silmiş, Milli Bayramları göstermelik hale getirmiş, Atatürk anıtlarına çelenk konulmasını yasaklamıştır.

İktidarın temelinde akıl ve bilim değil; TC’yi parçalama ve din devletine dönüştürme amacı vardır. Yeni Anayasa diye bağırmalarının nedeni budur.

Böylece anlıyoruz ki eğer Mustafa Kemal olmasaydı, biz de olmazdık. Çünkü akıl ve bilim dışı yönetilen bütün toplumların hangi iç kargaşalarla paramparça olduklarını yaşayarak görmekteyiz. Bugüne kadar yetişmiş bütün Cumhuriyet kuşaklarının ilk hedefi: bütün ayrılıkları bir yana bırakarak Mustafa Kemal Atatürk’ün “en büyük ikinci eserim” dediği Cumhuriyet Halk Partisinde birleşmektir.

Son söz: Olmasaydı, Olmazdık!