Kirlendi Dünya

Efendim; Nesnel gerçekliğe dayanmayıp zihinsel kurgulamalarla yapılan düşünme ve düşün düğünü açıklama eylemine “spekülasyon” spekülatif felsefe deniyor.

Oysa nesnel gerçekliğin bilgisi, bilimsel çözümlemelerin somutluğunun bilimsel sezgiye, ardından soyut düşünceye, oluşan soyut düşüncenin yeniden somut pratiğe geçiyor olması halidir. Nesnel gerçekliğin bilgisine ancak bu diyalektik yöntemle ulaşılabilir. Bu süreç, başlı başına hem deneysel hem düşünsel faaliyetler sürecidir.

Halbuki spekülatif felsefede nesnellik, gerçeklik ve bilgi olmadığı gibi düşünme eylemi de gerçekleşememektedir.

İşte tam da burada bilimsel süreçlerin tanım ve tarifi bizi evrenin, düşünüp, değiştirip, dönüştürebilen tek canlısı insana ve onun algısına götürüyor.

Örnek olsun; Her birimizin.

Tüm spekülasyonlar, her birimizin kendi anlaklarımızdaki görüngüsü “algısı” itibarı ile bir bilinmeyen üzerinden yapılmaz mı?

Spekülatörler; Anlaklarımızdaki bilinmeyenleri ya da anlağımızdaki bilinenleri “algıyı” hep bir irdelenemeyene ve/veya “algısını” bildikleri üzere, sonuç olarak yine bir irdelenememezliğe gönderme yapılacağını bilerek yol almaz mı nesnel gerçeklikten uzaklaştırmak üzere..

-Her nedense !?

Hâl böyle olunca; Uygar ve çağcıl toplumların yaşayanlarının sadece vicdanlarının konusu olan tanrı algısı dahi speküle edilebilir hale gelmez mi son tahlilde?

Algı ve onun yönetimi; İnsanlık tarihi boyunca şahsi menfaatlerinin kurgusunda olanların, lüzumu halinde lâzım olan kitlelerin, anlağının, anlayamamazlığı nispetinde vazgeçilmezi olmuştur.

-Tam da ülkemde olduğu üzere..

Bu kez daha,

Algıları yöneten spekülatörler,

Nesnel gerçekliğin kaynaklarından nemalanmak üzere,

Boca ederler kendilerini.

Boca ederler ki..

anlaşılmaya niyetleri

Kirletirler evreni,

Zira;

Kirlidir niyetleri..

Yıkarlar efendim yıkarlar.. kirleneni yıkarlar.

Yıkarlar ki.. temizlene.