Zaman zaman olur. Ağaçlar yine zamansız çiçek açmaya başladılar. İnşallah kırağı vurmaz. Vurursa da bahtına. Ne gam. Canları açmak istemiş, açmışlar çiçeklerini.
Şunun şurasında dört gün kaldı. Pek kimsenin umurunda değil ama bir sürü para harcayarak yeni bir seçime gidiyoruz. Benim tek kaygım, bu seçimi de beğenmeyerek, olmadı baştan diye başka bir seçime daha gidilmesi. Millet usandı seçim sandıklarına taşınmaya. Halk özgür iradesiyle kimleri görevlendirirse siyasiler de o sonuçlara katlanmak zorunda. Yüz kere de tekrarlatsan seçimleri, kim nereye verecekse oraya verecek. Lamı cimi yok bu işin.Ağaçlarımızda biraz da sağduyu çiçeklerinin açmasını diliyorum.Neden olmasın.
Yıllar önce şairini tanımak mutluluğuna eriştiğim bir şiiri sizlerle paylaşmak istiyorum sevgili okurlarım. Bu şiir yaşamımın çeşitli evrelerinde bana eşlik ederek teselli gücü vermiştir.
Eşimin ağabeyinin teknik üniversiteden sınıf arkadaşıymış Macit Benice. İzmirliydi. Ağabeyimizle ardı ardına sonsuzluğa yürüdükleri bir yıl oldu. Işıklar içinde olsunlar.
Aylardan kasım, sanki bu günleri de düşleyerek yazmış şiirini şair.
KASIM AYINDA ÇİÇEK AÇAN ERİK AĞACINA
Aldandık erik ağacım
Güneşin sıcak öpüşlerine aldandık
Genç kızların açık göğüslerine
Şarkıların bahar sözlerine aldandık
Çocukların neşesine
Aldandın erik ağacım
Aldandın benim gibi
Sen çiçek açtın erkenden
Ben kalbimi açtım birisine, vakitsiz
Aldandık erik ağacım
Aldandık ikimiz
Kim olsaydı senin benim yerime
Aldanırdı erik ağacım, üzülme
Yenilen pehlivanlar güreşe doymazmış derler. Artık yorulsunlar da doysunlar. Ulusça çok daha önemli işlerle uğraşalım. 1 kasım da huzura kavuşalım. Güzel günlerde buluşmak umuduyla hoş kalın efendim.